Wat het eerst betreft hebben we aangegeven onder de indruk te zijn van de doordachte manier waarop de IGSD aan de slag wil gaan met een aanpak die “Diagnose, Werk en Workshops” heet. Iedereen die zich meldt bij de IGSD voor een uitkering gaat een intensief traject van 8 weken in dat primair gericht is op reïntegratie in het reguliere arbeidsproces. Dat is belangrijk voor de ChristenUnie. Uitgangspunt is en moet blijven dat, waar mogelijk, mensen zelf voorzien in hun levensonderhoud door betaald werk te verrichten. Dat is goed voor henzelf en voor de samenleving.

Daarnaast is het belangrijk dat we oog hebben voor de mensen die tijdelijk of langdurig niet in staat zijn om aan het reguliere arbeidsproces deel te nemen. Dat kan om vele redenen. Omdat er geen werk is bijvoorbeeld. Of omdat er tijdelijk of langdurig belemmeringen zijn, zoals fysieke of psychische belemmeringen. Ook voor hen is het belangrijk, dat we programma’s aanbieden die erop gericht zijn en om hen actief te betrekken bij de samenleving. In de voorgestelde aanpak van de IGSD is dat onder andere via verschillende vormen van vrijwilligerswerk.

Dat mensen die een uitkering ontvangen, daar waar dat kan en zinvol is, ook iets terug doen, een tegenprestatie leveren dus, is, wat de CU betreft, ook een goed uitgangspunt. Het is goed omdat het de ontvanger van een uitkering activeert, mogelijkheden biedt tot participatie en positief kan werken op de kansen voor betaald werk.

De CU staat dan ook positief t.o.v. de nieuwe mogelijkheid die de Wet Werk en Bijstand sinds 1 januari 2012 biedt om een tegenprestatie naar vermogen verplicht te stellen. Toch kan de CU goed leven met het voorstel van het College om op dit moment de verplichte tegenprestatie NIET in te voeren, maar om eerst te starten met de vernieuwde aanpak Diagnose, Werk en Workshops. Ook in die aanpak worden mensen op veel manieren aangespoord worden om actief te zijn door bijvoorbeeld vrijwilligerswerk te doen. Op die manier leveren ze immers ook een tegenprestatie.

Marcel Scheringa