Als raad hebben wij het college gevraagd om voor het uitbrengen van een RES bod een kader in de raad te brengen voor windenergie. Het college heeft echter besloten om hiervan een adviesstuk a te maken, om zo te kijken of er in de raad draagvlak is voor windkaders en of de raad ook adviezen heeft over de invulling van deze kaders. De ChristenUnie is van mening dat dit een goede weg is. Laten we eerst de richting verkennen alvorens we de kaders definitief gaan formuleren.
Er liggen een aantal mogelijkheden voor waarover we kunnen adviseren. Wat de ChristenUnie betreft zijn er twee principiële vragen van wezenlijk belang:

1. Hebben we de ambitie om onze energievraag duurzaam op te wekken binnen de eigen gemeentegrenzen, hoor: een energieneutraal Steenwijkerland?
2. Zo ja, kan en mag windenergie dan onderdeel uitmaken van de mix aan maatregelen.

Wij beantwoorden beide vragen met een ‘ja’. En waarom zeggen we dat?

Op basis van alle cijfers van onze enorme opgave is de ChristenUnie nog steeds van mening dat het nodig is om windenergie onderdeel te laten uitmaken van de mix van duurzame energie-opwekking. Dit was ons standpunt in 2013 en deze is niet veranderd.

1. Wij zijn als beheerders van de schepping verantwoordelijk dat we onze aarde op een goede manier achterlaten voor onze kinderen en kleinkinderen. We moeten op een verantwoorde manier met de aarde en onze medemens omgaan. Met onze huidige manier van leven hebben we 3,5 aarde nodig. De luchtkwaliteit is slecht, hulpbronnen raken uitgeput en klimaatverandering heeft nu al extreme gevolgen in grote delen van de wereld. Wij vinden dat we NU al onze verantwoordelijkheid moeten nemen.

2. We zitten in een transitie. Is windenergie het eindstation? Waarschijnlijk niet. Maar we moeten wel nu de overgang maken naar hele andere vormen van energie-opwekking. Een mix van wind en zon wordt nu breed gezien als DE mix voor deze overgangsfase. Windmolens hebben bij ons de voorkeur boven het nog meer vol leggen van landbouwgrond met zonnepanelen. Dit vanuit het oogpunt van biodiversiteit, verschraling van de ondergrond en het opofferen van kostbaar landbouwgrond en heel simpel: als de zon schijnt waait het niet en vaak als het waait schijnt de zon niet.

3. Wij vinden het belangrijk dat we zelf het heft in eigen hand nemen en als gemeente, hoe klein ook op het grote speelveld (landelijk en Europees), het voortouw nemen en een voorbeeld zijn. Wij willen zelf kunnen kiezen hoe we de energietransitie vorm willen geven en gaan niet zitten wachten op een aanwijzing van het Rijk of de provincie.

Eigenlijk zijn de twee principiële vragen van dit stuk niet anders dan de vraag in 2013. Wij zijn nog steeds van mening dat als je achter je doelstellingen staat, je ook radicale en misschien impopulaire keuzes moet maken. Er is veel meer aandacht voor participatie en draagvlak, eigenaarschap en compensatie in welke vorm dan ook. Dit zijn vereisten richting ontwikkelaars. Dit is wezenlijk anders dan in 2013 en daar zijn wij groot voorstander van.
Lokaal eigenaarschap vinden we erg belangrijk. Het college zet in op 75%. Waarom niet gewoon voor de 100% gaan? En als we dit bij windmolens gaan regelen, moeten we daar dan ook niet over na gaan denken bij de vergunningsaanvragen voor zonneparken? Niet dat het bij de huidige aanvragen nog kan, maar misschien bij nieuwe aanvragen? Hoe kijkt het college daar tegen aan? Nog een aanvullende vraag: hoe definieert het college het lokale eigenaarschap? Stel er komt een stichting: wanneer is die lokaal? We willen dat meer uitgewerkt hebben.

In principe zijn wij voorstander van clustering van molens omdat je daarmee eenmalig een traject moet doorlopen. Ook wordt een businesscase een stuk interessanter. Echter, dit is voor ons geen heilig huisje. Mochten er goede argumenten zijn om toch te kiezen voor een kleinere clustering, waarbij mogelijk ook meer potentiele gebieden op de kaart komen te staan, is dat voor ons bespreekbaar.
Wij zouden heel graag van onze collega-fracties willen horen of ze voor een energieneutraal Steenwijkerland gaan en op welke wijze.