In de raadsvergadering van 30 mei 2006 is een motie van de partijen PAS, BGL en PvdA op de agenda geplaatst. De motie betrof het uitgeprocedeerde gezin Ghurani. De familie Ghurani komt uit Soedan. Twee van hun drie kinderen zijn in Nederland geboren. De motie betrof een verzoek aan de minister de familie een verblijfsvergunning te verlenen.

De ChristenUnie is van mening dat deze familie alle steun behoeft die zij kan krijgen. Het is echter niet correct deze familie te steunen, maar de andere families, wellicht in eenzelfde schrijnende omstandigheden te passeren. Vrouwk Bruining stelde dan ook voor de ingediende motie aan te passen, te verbreden, zodat de verantwoordelijke wethouder (Henk Boxum) ook onderzoek zal uitvoeren naar de omstandigheden van de andere families in Steenwijkerland. Zo nodig dient de gemeenteraad deze families op dezelfde manier te ondersteunen.

Na overleg met de diverse fracties is besloten twee verschillende moties in stemming te brengen. De brede motie van de ChristenUnie, én de zogenaamde 'Ghurani-motie'. Beide moties zijn met grote meerderheid aangenomen.

Hieronder kunt u de inleiding van Vrouwk Bruining lezen. Dit is de reactie op de motie van PAS, BGL en de PvdA. Daaronder vind u de volledige tekst van de ingediende motie.

Wederom worden we geconfronteerd met een overheidsbeleid betreffende uitgeprocedeerde asielzoekers wat inhumaan kan zijn en is. Getuige deze motie.

Bij de vorig ingediende motie betreffende dit gezin begin 2005 hebben we ons hardop afgevraagd of dit wel een taak is voor de gemeenteraad. Wij dienen niet op de stoel van de minister of justitie te gaan zitten. Wij gaan niet over de toelating.

Tegelijkertijd brengt dit inhumane beleid ons wel in conflict met de overheid.

We voelen ons verantwoordelijk voor de burgers van onze gemeente en dus ook voor de asielzoekers binnen onze gemeente. Zeker wanneer we de omstandigheden in ogenschouw nemen waarin dit gezin verkeerd. Als mens en vanuit onze christelijke principes willen we deze mensen beschermen, helpen. Dat zet ons in een spagaat, stelt ons voor een dilemma.

De vorige motie betreffende dit gezin hebben we niet gesteund. Dit mede vanwege het feit dat wij als bestuurders het opnemen voor een specifiek gezin, terwijl de toenmalige wethouder aangaf dat er meerdere uitgeprocedeerde asielzoekers gezinnen/personen binnen onze gemeentegrenzen waren onder soortgelijke omstandigheden. Toen hebben we aangegeven dit niet als gemeentebestuur te doen maar over te laten aan de fracties om actie te ondernemen richting hun vertegenwoordigers in de Tweede Kamer.

Dat dit waarschijnlijk ook meer effect zou hebben dan richting de minister. Een motie met een algemene strekking richting de minister wilden we wel steunen.

In de voorliggende motie gaat het om hetzelfde specifieke gezin, waar de nood hoog is.

Maar door deze motie te ondersteunen begeven we ons als bestuurder op glad ijs. Gaan wij ons als bestuurder inzetten voor dit gezin dan heeft dat consequenties. We hebben dan ook een verantwoordelijkheid ten opzichte van andere gezinnen/personen. Wie voor A kiest moet ook voor B kiezen.

Dit gezin heeft mensen om zich heen die zich hun lot hebben aangetrokken, een goede en prijzenswaarige zaak. Omzien naar je medeburger. Het geeft dit gezin echter wel een extra mond. Zij worden geholpen wegen te bewandelen en te vinden voor extra ondersteuning. In dit geval van de raad. Maar hoe staat dat met de andere uitgeprocedeerde asielzoekers gezinnen/personen in onze gemeente? Hoe zijn hun omstandigheden? Hebben zij hulp om hen heen? Komen hun problemen, vragen om hulp op onze tafel terecht?

Het kan en mag in onze ogen niet zo zijn dat mondige asielzoekers ondersteund worden door de raad en zij, die dat niet hebben, deze hulp niet verkrijgen. Wij creëeren een ongelijkheid die ons als bestuurders niet past.

We zouden deze motie kunnen en willen ondersteunen. Om zo de problematiek van dit specifieke gezin, als gevolg van het rijksbeleid, onder de aandacht van de minister te brengen. Dan dient de motie wel verbreed/uitgebreid te worden.

De ChristenUnie vindt dat de wethouder onderzoek moet doen/laten doen naar de omstandigheden waarin andere asielzoekers in onze gemeente verkeren. Gevraagd maar ook ongevraagd. Niet iedereen klopt aan voor hulp terwijl ze die wel nodig hebben. En bij gelijksoortige omstandigheden, uiteraard zullen alle gevallen apart beoordeeld moeten worden, ook voor hen actie moet worden ondernomen. Wanneer we kunnen beoordelen dat dit gezin onze steun nodig heeft dan kunnen we ook beoordelen of de anderen die ook nodig hebben.

We begeven ons op glad ijs maar dan moeten we maar scherp geslepen schaatsen onderbinden.

Wij stellen dan ook voor om aan deze motie toe te voegen:

... En dragen tevens de wethouder op om onderzoek te doen/te laten doen naar de omstandigheden van de andere asielzoekers binnen onze gemeente en zo nodig, in overleg met de raad, ook voor hen actie te ondernemen richting de minister.

Laten wij hierin ons sociale gezicht van Steenwijkerland tonen.

Motie

De raad van de gemeente Steenwijkerland  in vergadering bijeen op 30 mei 2006-05-30

overwegende dat

        - wanneer de raad een oproep doet richting de minister voor een specifiek uitgeprocedeerd asielzoekers         gezin dit een verantwoordelijkheid met zich meebrengt  t.o.v. andere uitgeprocedeerde asielzoekers             binnen onze gemeente
        - de raad het gelijkheidsprincipe voor zover mogelijk in deze wil handhaven

besluit

het college op te dragen onderzoek te doen/te laten doen naar de omstandigheden van de andere uitgeprocedeerde asielzoekers binnen onze gemeente om zonodig, in samenspraak met de raad, ook actie voor hen te ondernemen richting de minister

en gaat over tot de orde van de dag.

Fractie ChristenUnie

G. Bultje

V. Bruining - Lok