Op basis van de voorlopige uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen is dat de enige reële optie, zo zei hij. De ChristenUnie zou uitkomen op zes zetels, een verdubbeling van het huidige aantal. Rouvoet sprak van een droomuitslag. „Ik ben ongelooflijk dankbaar. Het is geweldig. Wat een zegen", zei hij. Het zou volgens een glunderende Rouvoet nu „best eens kunnen" dat zijn partij in een nieuw kabinet komt.

De eerste zet is echter aan CDA–leider Balkenende om „te investeren in christelijk–sociale politiek". In de afgelopen campagnemaanden zinspeelde Rouvoet er herhaaldelijk openlijk op dat zijn partij een verbindende, inhoudelijke schakel zou kunnen vormen tussen nieuwe coalitiepartijen.

Als de ChristenUnie voor formatiegesprekken aan tafel mag aanschuiven, zal Rouvoet zijn hele programma inbrengen. Dat kan volgens hem moeilijkheden opleveren, bijvoorbeeld bij het asielbeleid. De ChristenUnie is samen met de PvdA voor een ’generaal pardon’ voor uitgeprocedeerde asielzoekers. Het CDA wijst dat af, al weigert Balkenende dit tot dusver tot breekpunt in de formatie uit te roepen.

Eerste Kamerlid Elmert van Middelkoop van de ChristenUnie meent dat zijn partij klaar is voor regeringsdeelname. Een coalitie van CDA, PvdA en ChristenUnie is volgens Van Middelkoop „het gemakkelijkste". Het „probleem–Verdonk is dan ook opgelost, want dat zou onze achterban niet accepteren".

Toen Rouvoet in 2002 lijsttrekker werd, had hij als doelstelling om qua zetelaantal weer op het niveau te komen van de RPF en GPV samen. Die partijen gingen in 2000 op in de ChristenUnie en telden toen samen vijf zetels. De fusiepartij haalde vervolgens vier zetels bij de Tweede Kamerverkiezingen in 2002 en daalde een jaar later tot drie.

Bron: Reformatorisch Dagblad (ANP)