Is 2020 een verloren jaar geweest? In de stapel met documenten was dit één van de opmerkingen die mij triggerde.
Er is ook een andere kant. Het is ook een jaar geweest van bezinning, nieuwe prioritering en een aarde die tot rust kon komen.
Een jaar waar we creatieve vormen van samenwerking bij ondernemers hebben gezien, waar hulpverbanden als Niet Alleen ook in Steenwijkerland opgezet werden.

Iedereen voor zich moet de vraag of 2020 een verloren jaar is zelf beantwoorden.

Want… de impact en pijn zijn ook niet weg te wissen met de mooie voorbeelden. De impact van deze pandemie is gigantisch op heel ons bedrijfsmatige, maatschappelijk, sport en gezinsleven. Een grote impact voor ondernemers, bij zorginstellingen (zoals ik het zelf in mijn werk heb ervaren in de gehandicaptenzorg), voor ouderen die hulpbehoevend zijn, voor kinderen en jongeren, onze evenementen- en cultuursector. En zo zal ik ongetwijfeld nog groepen vergeten. Want de impact gigantisch voor iedereen. Zorginstellingen moesten de deuren sluiten. Kinderen wekenlang thuisonderwijs. Geen sportcompetities. Jongeren die geen examens hebben kunnen doen. Waar mensen alleen, zonder dierbaren om hen heen, zijn gestorven….

Tijdens de voorbereiding op deze algemene beschouwing drong tot me door: waar moet ik beginnen. Het is zo alles omvattend wat er is gebeurt. En waar leg je dan de nadruk op? De stukken zijn vooral een overzicht van wat in processen allemaal gedaan en besloten is.

Ik wil toch beginnen met een heel groot woord van dank. Dank aan de burgemeesters, ambtenaren, wethouders, de veiligheidsregio en de GGD. Bij het lezen van alle stukken dringt de complexiteit en veelheid echt tot mij door. Wat is er ongelofelijk hard gewerkt. En dan kun je terugkijkend evalueren: wat ging goed, wat kon beter? Maar in dat kader willen wij alleen maar het volgende zeggen: terugkijkend zie je wat anders had gekund. Maar in het moment moest u handelen met wat toen bekend was. En ja… dan kan in communicatie wel iets mis gaan. Dan hadden er misschien andere besluiten genomen kunnen worden. Achteraf….. Onze dank en respect overstijgt een ‘het had misschien om sommige punten anders en beter gekund’- terugkijken.

We zijn geweldig trots dat de ondernemersloketten zo snel stonden, dat de noodopvang zo ontzettend snel geregeld was. Over de vele communicatiekanalen die ingezet werden om continu veranderende regels onder de aandacht te brengen. We hebben een burgervader gezien die meegedacht heeft met de manier waarop rouwstoeten wel mogelijk waren, dat hij oog heeft gehad voor de traditie in ons gebied door toch het carbid schieten doorgang te laten vinden.

We begrijpen dat het een proces evaluatie is. Maar we missen in de stukken de impact van deze pandemie op de toekomst, met name op mensen gericht. Wij hebben in de evaluaties bijvoorbeeld wel een aantal cijfers gemist:

• Hoeveel mensen in Steenwijkerland hebben corona gehad en zijn ten gevolge hiervan overleden;

• Hoeveel inwoners hebben hun baan door de pandemie verloren en hebben een uitkering aangevraagd;

• Dit zelfde geldt voor de impact van ZZP-ers;

• Hoeveel ondernemingen zijn omgevallen;

• Wat is de toename van het aantal meldingen bij Veilig Thuis;

• Hoe gaat het eigenlijk met onze jongeren?

• En zijn ook het aantal scheidingen toegenomen?

En zo kunnen we nog wel meer benoemen.

Wij maken ons zorgen over de schade van de pandemie voor de toekomst. En niet alleen de financiële gevolgen voor de gemeente. Maar vooral op het psychosociale en welzijnsaspect voor onze ondernemers, volwassen inwoners en onze jongeren. We lezen dat de GGD onderzoeken gaat doen naar de gevolgen van corona op welbevinden en welzijn, maar bent u als college al aan de slag met het nadenken over het zoveel mogelijk beperken van deze gevolgen? Heeft bv Sociaal Werk de Kop een andere opdracht meegekregen? Of onze Sociale Dienst?

We zijn dankbaar dat we in Steenwijkerland nog niet de rellen hebben gezien zoals in andere gemeenten. Maar hoelang kan de boog voor onze inwoners nog zo gespannen staan? Met de komst van de vaccins lijkt er eindelijk een beetje licht aan het einde van de tunnel te komen. Maar tot die tijd wil ik me graag vasthouden aan een passage uit de Bijbel die afgelopen zaterdag klonk op het partijcongres van de ChristenUnie, woorden die ik ook aan u en ons allen wil meegeven: Houd moed, ga aan het werk. Ik (met een grote hoofdletter) ben met u.

Gekoppelde documenten

	Titel	Bestandsgrootte	MIME-type
	20210202-PM-AlgemeneBeschouwingEvaluatieCorona.pdf	40,5 kB	application/pdf