"Thuis onderwijs en thuiswerken: compliment voor het onderwijzend personeel. Wat was het snel geregeld. Als gezin kwamen wij in een bubbel. Met een heel monotoon ritme: school, werk, huishouden en vrije tijd vindt allemaal plaats op dezelfde vierkante meters. En ondertussen de zorgen die je hebt over je eigen gezin, familie, collega’s, vrienden. Zal iemand van hen ook Corona krijgen? En dan de persconferenties uit Den Haag: we keken als gezin samen alsof het om Idols ging.

Deze periode thuis, intensief met het gezin, heeft wel voor bezinning gezorgd. En ik hoor meer mensen dat zeggen. Hoe voelbaar was het dat het leven echt niet maakbaar is? En wat voelen we ons gezegend: wat blij dat we niet in Brabant wonen. Maar nog dichterbij: wat een drama voor de inwoners van een gemeente als Zwartewaterland.

Nu zijn we een paar maanden verder. Er is veel gebeurd. De impact op de economie en maatschappij zijn enorm. Ondernemers zagen hun bedrijven omvallen of winsten verdampen. Ouderen ontvingen geen bezoek meer en mensen stierven zonder naasten om hen heen. Maar ook… Er ontstonden verbanden, mensen keken naar elkaar om. En er ontstonden vele initiatieven.

De huidige versoepelingen maakt ook dat mensen weer het gevoel krijgen dat er iets terugkomt van het oude leven. We mogen weer genieten (op gepaste afstand) van een drankje op het terras, van een etentje buiten de deur. Op vakantie gaan. En ja, we mógen genieten van alles wat we van God krijgen in ons leven. Want genieten… Dat mag en moet. Maar… Niet ten koste van menen en niet ten koste van de schepping.

Praktisch betekent dat voor de ChristenUnie in basis dat we omzien naar kwetsbaren, mensen die onze aandacht en ondersteuning nodig hebben en dat we als rentmeester met de aarde willen omgaan. Omdat mensen waardevol zijn en onze schepping waardevol is. Niet uitputten om maar maximaal te kunnen genieten. Maar in balans. Er ontstond in de afgelopen maanden een soort reset op onze manier van leven. En dat betekent ook nieuwe keuzes maken: wat vinden we echt belangrijk? Is dat groei? Of moeten we toch gaan voor: genieten van genoeg."

De volledige bijdrage lees je hier.